درمان گرفتگی زبان

لُکنَت به اختلال در روانی گفتار و وقفه زمانی هنگام سخن گفتن، گفته می‌شود. لکنت بیشتر در دوران خردسالی آغاز میگردد و یک پدیده وابسته به دوران کودکی است.  معمولاً از سنین ۲ تا ۴ سالگی آغاز می‌شود. لکنت از معمول ترین اختلالات گفتاری است. در سنین ۶ تا ۷ سالگی نیز که مصادف با زمان آغاز مدرسه‌است، به لحاظ ویژگی‌های استرس زا، بروز لکنت در میان کودکانی که بیشتر می شود . گاهی در دوران بلوغ نیز افرادی که قبلاً به نحوی لکنت داشته‌اند، دوباره دچار لکنت زبان می‌شوند.

میزان همه گیری لکنت  ۷۰ درصد در پسران و ۳۰ درصد در دختران دیده می شود. 

دلایل لکنت 

دلایل متعددی می تواند سبب آغاز لکنت در فرد شود ولی بیشترین دلایل شامل موارد زیر است : 

• ژنتیک : در نزدیک به 75 درصد مبتلایان به لکنت خویشاوندان نزدیک دچار لکنت بوده اند. 

• آسیب های محیطی برای سیستم مغز: بیماری ها و ضربه به سر میتواند سبب بروز لکنت شود.

• هیجانات محیطی : در بعضی افراد عوامل استرس زا میتواند سبب لکنت شود. 

نشانه های  لکنت 

• بخش هایی از واژگان با فشار تکرار می شود.

• برخی از صداها را میکشند.( کش دار)

• تکرار صدا یا واژگانی خاص

انواع لکنت 

• لکنت کلونیک یا تکرار در بیان واژگان

در این نوع لکنت فرد یک سیلاب از کلمه‌ای را (که بیشترسیلاب اول کلمه را) با سرعت و فشار تکرار می‌کند. مثلاً کلمه "تو" را چنین بیان می‌کنند: ت ت ت تو . 

• لکنت تونیک یا توقف در بیان واژه

در این نوع انقباض عضلات تلفظی چند ثانیه متوقف می شود و سکون به وجود می‌آید و فرد دچار توقف در بیان واژه همراه با فشار، کوشش می شود . (به گونه ای که انگار فک کودک قفل شده است). کودک مبتلا به این لکنت برای ادای کلمه شدیداً به خودش فشار می‌آورد و پس از لحظاتی سکون به‌طور ناگهانی و با فشار واژه را بیان می‌کند.

 گفتاردرمانی درمان لکنت 

اصلی ترین گروه متخصصین که بر روی درمان مشکلات گفتاری تمرکز دارند  گفتاردرمانی یا آسیب شناسان گفتار و زبان هستند. این متخصصین با استفاده از روش های تخصصی به فرد کمک می کنند که لکنت خود را کنترل و کاهش دهد. و از اثرات آن بر روی زندگی فردی خود  بکاهند.